Τα χαλύβδινα ελάσματα (χαλυβοελάσματα) που επικολλώνται στην εξωτερική επιφάνεια δομικών στοιχείων από οπλισμένο σκυρόδεμα είναι μια πολύ πρακτική τεχνική ενίσχυσης, που στοχεύει στη συμπλήρωση του ανεπαρκούς υπάρχοντος οπλισμού, με νέους οπλισμούς. Η μέθοδος χρησιμοποιείται κυρίως για την αύξηση της αντοχής δοκών και πλακών.
Τα χαλύβδινα ελάσματα επικολλώνται, χρησιμοποιώντας κατάλληλη εποξειδική ρητίνη, σε επίπεδο παράλληλο προς αυτό του υπάρχοντος ανεπαρκούς οπλισμού. Έτσι είτε τοποθετούνται στο πέλμα των στοιχείων (δοκών – πλακών), είτε τοποθετούνται στις παρειές των δοκών.
Επίσης μεταλλικά ελάσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και με τη μορφή κλειστών μανδυών για την επισκευή – ενίσχυση υποστυλωμάτων με την τεχνική της περίσφιγξης.