Οι ρητινενέσεις (ρητίνες) είναι η καταλληλότερη διαδικασία για την επισκευή ρωγμών σε στοιχεία από οπλισμέμο σκυρόδεμα. Σύμφωνα με την τεχνική αυτή η έγχυση της ρητίνης στη ρωγμή γίνεται μέσω στομίων προσαρμοσμένων σε αυτή, αφού έχει προηγηθεί σφράγιση της ρωγμής με ρητινόστοκο. Ως πλεονεκτήματα της μεθόδου θεωρούνται η πολύ καλή συνάφεια του υλικού με το σκυρόδεμα και η αντοχή στο χρόνο.
Οι τσιμεντενέσεις χρησιμοποιούνται για την πλήρωση ρωγμών σε φέρουσες τοιχοποιίες και λιθοδομές. Η εισαγωγή του τσιμεντενέματος στη ρωγμή γίνεται από ακροφύσια προσαρμοσμένα σε αυτή, αφού έχει προηγηθεί σφράγιση της ρωγμής με ισχυρή τσιμεντοκονία. Εναλλακτικά για ιστορικά κτίσματα αντί των τσιμεντενέσεων μπορούν να πραγματοποιηθούν ενέσεις φυσικής υδραυλικής ασβέστου.
Η φυσική υδραυλική άσβεστος πλεονεκτεί διότι έχει παρόμοια σύνθεση με τα υπάρχοντα συνδετικά κονιάματα, με αποτέλεσμα να μη δημιουργεί θύλακες αυξημένης ακαμψίας σε διάφορα σημεία του υπό ενίσχυση φορέα.